SBenegaL

Category: Demand and Supply Discussion ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಚರ್ಚೆ

  • ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಚರ್ಚೆ – ೩

    ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆಯ ಈ ಮುಂಚಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆಯು ಹೇಗೆ ನಿಶ್ಚಯವಾಗುವುದು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಈ ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆಯು ಬೇಡಿಕೆಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಕಂಡಾಗ ಹೇಗೆ ವರ್ತಿಸುವುದೆಂದು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಈ ಅಂಕಣದ ಗುರಿ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಉದಾಹರಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ

    ಕಳೆದಬಾರಿಯ ಉದಾಹರಣೆಯಂತೆಯೆ ಈ ಬಾರಿಯೂ ನಿಂಬೇಹಣ್ಣನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೋದ ನನಗೆ, ಕೇವಲ ಓರ್ವ ನಿಂಬೆ ಮಾರುತ್ತಿರುವ ವರ್ತಕನು ಸಿಕ್ಕಿದನು. ಈ ಬಾರಿ ಒಂದು ನಿಂಬೆಗೆ ರೂ ೪ ಎಂದು ಹೆಳಿದಾಗ ಅದನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವ ಮುನ್ನ ಇನ್ನೋರ್ವ ಗಿರಾಕಿಯು ಆಗಮಿಸಿದನು. ಈ ಪರಿವರ್ತನೆಯನ್ನು ಕಂಡ ವರ್ತಕನು ರೂ ೪ ಅನ್ನು ಮೇಲೇರಿಸಿ ರೂ ೫ ಎಂದ. ಗಿರಕಿಯು ರೂ ೪.೫೦ ಕ್ಕೆ ಕೇಳಿ ಕೊಂಡುಕೊಂಡು ಹೊರಟೆಬಿಟ್ಟ. ನಾನು ಕಮ್ಮಿಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನಿಂಬೇಹಣ್ಣು ಸಿಗದೇಹೋಯಿತು. ಇದು ನನ್ನ ದಡ್ಡತನವಲ್ಲ ಕೇವಲ ವರ್ತಕನ ಜಾಣ್ಮೆ ಮತ್ತು ಪೈಪೋಟಿಯು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.

    ಇದರ, ಅಡಿಯಲ್ಲಿಯೆ ಬೇಡಿಕೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ನಿಯಮವನ್ನು ತಿಳಿಯಬಹುದು – ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪೂರೈಕೆಯು ಸ್ತಿರವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆಯು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ, ಅಂತೆಯೇ, ಆ ಬೆಲೆಗೆ ಮಾರುವ ಸಾಮಗ್ರಿಯೂ ಎರುವುವು (ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭ ಸಿಗುವಾಗ ಏಕೆ ಬಿಡಬೇಕು?).

  • Supply and Demand Discussion – 3

    In the earlier blog on supply and demand, I made a mention of Equilibrium Price that is set between me and the lemon vendor. Let me now look at how the equilibrium price would vary if the sole vendor had more customers than me at that moment. The question here is would I have got the lemons at the same price as we agreed up on? Let’s examine.

    Here are some assumptions we make: There is only one lemon vendor in the market, and he has just 3 lemons remaining – I get it there first and he says Rs 4/- per lemons. I begin bargaining to see if I can get them at Rs 3/- per lemon, just then another person walks in as asks for lemons. The lemon vendor now realized that both want the lemons decided to increase the price by a rupee and says it is Rs 5/- per lemon. The new person asks for Rs 4.50/- and the vendor without a second thought and not bothering to even look at me packs the 3 lemons at Rs 4.5/- each and closes his shop. I have no lemons just my Rs 10/- which was more valuable for me than at least 2 lemons!

    When we look at this case – we realize that the minute the vendor realized there was competition; and the lemons were a must for both of us (me and the other customer) he decided to increase the price of each and enhance his profit. This is pretty common right!

    This is highlighted by a rule that states – “If demand increases and supply remains unchanged, then it leads to higher equilibrium price and quantity”. The price increase from Rs 4/- to Rs 4.5/- and the number of lemons being sold increase from possibly 2 to 3!

  • ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಚರ್ಚೆ- ೨

    ಈ ಮುಂಚಿನ ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ ಕುರಿತ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕ ಮತ್ತು ವರ್ತಕರು, ಬೆಲೆ ಮತ್ತು ಅದರಿಂದ ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ವಸ್ತುಗಳ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಅವರ ವರ್ತನೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆವು. ಇಂದಿನ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಇವರಿಬ್ಬರು ಕೂಡಿದಾಗ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ದರ ಹೇಗೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುವುದು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ.

    ನಿಂಬೆಹಣ್ಣನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ನಾನು ರೂ. ೧೦ನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನಡೆದೆ. ಕಳೆದಬಾರಿ ನಾನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ, ಒಂದು ನಿಂಬೆಹಣ್ಣಿಗೆ ರೂ. ೨ ಇದ್ದಿತು. ಆ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ೫ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣು ಸಿಗಬಹುದೆಂದುಕೊಂಡು ನಡೆದೆ. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೆಲ್ಲಾ ಅಲೆದರೂ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಬರೀ ಒಬ್ಬನೆ ವರ್ತಕ. ಆವನು, ಒಂದು ಹಣ್ಣಿಗೆ ರೂ ೪ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಸ್ವಲ್ಪ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಮೆಲೆ ನನಗೆ ರೂ. ೩ ರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ನೀಡಲು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. ರು ೧೦ಕ್ಕೆ, ೫ ಹಣ್ಣು ಸಿಗಬಹುದೆಂದುಕೊಂಡ ನನಗೆ ೩ ಹಣ್ಣು ಸಿಕ್ಕವು; ೨ ಹಣ್ಣು ಮಾರಬಹುದೆಂದು ಕೊಂಡ ವರ್ತಕನು ೩ ಹಣ್ಣಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡನು.

    ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಈ ಬೆಲೆಗೆ “ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆ” ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೆವೆ. ಈ ಬೆಲೆಗೆ ವರ್ತಕ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕ ಇಬ್ಬರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸಲು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ವಿಚಾರವೆಂದರೆ, ನಾನು ರೂ. ೨ ರಿಂದ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚದಂತೆ ಬರಿ ೩ ನಿಂಬೆಹಣ್ಣು ಕೊಳ್ಳಲು ಸಮರ್ಥನಾದೆ, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ವ್ಯಯಮಾಡಲು ನಾನು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ; ಅಂತೆಯೆ, ವರ್ತಕನು ರೂ. ೪ರಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ರೂ. ೩ರ ವರೆಗೆ ಬಂದನು, ಇದಕ್ಕಿಂತ ಕೆಳಗಿಳಿಯಲು ಅವನು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ, ರೂ.೩ರಿಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸಿದೆವು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಬೆಲೆಯ ಮೊತ್ತದಿಂದ ಅಲುಗಾಡಲು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಈ ವ್ಯವಹಾರ ಕುದುರುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ವ್ಯವಹಾರ ಕುದುರ ಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಸಮಾನಾಂತರ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹುಮುಖ್ಯ.

    ಮುಂದಿನ ಈ ಶ್ರೇಣಿಯ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ, ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಬಗೆಯನ್ನು ಕೂಲಂಕುಷವಾಗಿ ಗಮನಿಸೋಣ.

    ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅಂಕಣ ಓದಿ:http://somanagement.blogspot.com/2011/02/demand-and-supply-discussion-2.html

  • Demand and Supply Discussion – 2

    In the earlier blog on Supply and Demand, we noted the relation between price that he buyer intends to pay and the quantity available at that price. Now we take the next leap and see what happens when the buyer and supplier meets – that is, how the market price of a good gets fixed.
    Consider the following situation, I go to the market intending buy some lemons. The last time I went to the market the price of each lemon was Rs 2 each and since I was carrying Rs 10/- I expected to have 5 lemons by the time I return. When I get to the only vendor who was selling lemons on that day, I realize he had put up Rs 4 per lemon. At this rate I would probably get only 2 lemons (given half a lemon is not sold). Given my earlier price peg, I wasn’t willing to pay Rs 4, so I begin negotiating with the vendor and finally we settle at Rs 3/- per lemon and had 3 lemons at Rs 10/-.
    This price that both agreed for is the equilibrium price. I began with an expectation that at Rs 10/- I would get 5 lemons, while the vendor wanted to keep it to just 2 lemons for Rs 10/-. I reduced my expectation was happy when I got 3 lemons (and a rupee to take back home) for Rs 10/- and the Vendor didn’t mind giving away 3 instead of 2 lemons. So we “both struck the deal” and agreed at Rs 3/- per lemon. This price, which we both agreed on, is the equilibrium price that is essential for a business transaction to take place between us.
    In the next section, we shall look in detail both the consumer (me) and the vendor made the choice – giving us more clarity of why the price got fixed at this equilibrium price.
    Read in Kannada: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/blog-post_21.html

  • ವಿನಿಮಯದ ಚರ್ಚೆ- ಬೇಡಿಕೆ ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆ

    ಏನನ್ನಾದರೂ ಖರೀದಿಸಲೆಂದು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಗುಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದು ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಒಂದು ಮೊತ್ತವನ್ನು ನೀಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುತ್ತೇವೆ (ಸದ್ಯಕ್ಕೆ “ಬ್ರ್ಯಾಂಡ್” ಮುಂತಾದವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದು ಬೇಡ). ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಹೋದಾಗ ‘ಅ‘ ವಸ್ತು ಸಿಕ್ಕ ನಂತರ, ಮತ್ತು ಅದೇ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ ಇನ್ನೊಂದು ವಸ್ತು ‘ಬ‘ ಸಿಕ್ಕಿದ ನಂತರ ಅಲ್ಲೇ ಇರುವ ಮಾರಟಗರನಿಗೆ “ಇವುಗಳ ಬೆಲೆ ಎಷ್ಟು?” ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ‘ಅ’ಗೆ ರೂ.೧೫, ‘ಬ‘ಗೆ ರೂ.೧೦ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿ ‘ಬ’ ವನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಇದನ್ನೇ “ಲಾ ಆಫ್ ಡಿಮಂಡ್” ಅಥವಾ “ಬೇಡಿಕೆಯ ನಿಯಮ” ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ. ಇದರಂತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮಾನವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ನಾವು ವಸ್ತುವನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಬೆಲೆಯ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿದೆ; ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಲ್ಲಿ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಬೇಡಿಕೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗುತ್ತದೆ, ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಅದರ ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಕೆಳಕಂಡ “ಡಿಮಾಂಡ್ ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಹ್” ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

    ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ನಾನೊಬ್ಬ ತರಕಾರಿ ವರ್ತಕನೆಂದು ಕೊಳ್ಳೋಣ, ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ, ಸಾಕಷ್ಟು ಭೂಮಿ ಇದ್ದು, ಅದರಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಬೂದುಕುಂಬಳಕಾಯಿಯನ್ನು ತಲಾ ರೂ. ೨೦ಕ್ಕೆ ಮಾರುತ್ತಿರುವಾಗ ಯಾರೋ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವರ್ತಕನು ಬಂದು ನನಗೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಕುಂಬಳಕಾಯಿಗಳನ್ನೂ ನೀಡು, ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕು ರೂ. ೨೫ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ, ಎಂದಾಗ ನಾನು ಒಪ್ಪಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ – ನನಗೆ ಲಾಭ ಹೆಚ್ಚಾಗುತಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಾನ್ಯಾಕೆ ಬಿಡಲಿ? ಅಂತೆಯೇ ಈ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು “ಲಾ ಆಫ್ ಸಪ್ಲೈ” (ಪೂರೈಕೆಯ ನಿಯಮ) ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನೇ ನಾವು “ಸಪ್ಲೈ ಗ್ರ್ಯಾಪ್ಹ್” ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿದ್ದೇವೆ.

    ಇವೆಲ್ಲದರ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನಾವು ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅತೀ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನು ಮುಂಬರುವ ಅಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಮೀಪವಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವೆವು.

    ಇದರ ಆಂಗ್ಲ ಅನುವಾದ ಅಂಕಣ: http://somanagement.blogspot.com/2011/02/modeling-supply-and-demand-discussion.html

  • Modeling Supply and Demand – A discussion series

    When I generally go to shop, I search for a particular item ‘A’ and have a mentally fixed price I intend to pay (assume we don’t have a price tag here). Then I find another item ‘B’ with all the features of ‘A’ (exclude brand and similar intangibles for the moment); given my expectation both these would have to be of the same price. I then ask their price to the sales person there – he say ‘A’ cost ₨ 25/- and ‘B’ costs ₨20/-. Now I would definitely opt for the item ‘B’. This mentality is pretty common amongst people and is summarised by the Law of Demand – “if all other factors remain equal, the higher the price of a good, the less people will demand that good.” i.e – the higher the price, the lower the quantity demanded. We represent this with the Demand Curve.
    Now assume, I am a vegetable vendor who has his own farm which has innumerable cucumbers. I take some cucumbers to the market and try selling it at ₨10/- each. One of my customers comes to me and asks if I am interested in partnering with him – and he says he would provide ₨15/- per cucumber for as many as I give. I have an incentive to tie up with him since I would be getting a higher price than the earlier price I used to get. This is pretty common – the more some one is ready to pay for something, the more we produce to cater to it. This is summarized by the Law of Supply. This is generally represented by the Supply Curve.
    We shall explore more about these in the coming blogs. The idea of these blogs is to understand the decision making process better.